te Utrecht
Op een zwoele zomeravond is er hier geen doorkomen aan. Al is dit hoekpand van de
Oudegracht en het Wed toevallig geen café, het staat wel midden in het uitgaansleven.
Niet alleen de drinkebroer, ook de geïnteresseerde voorbijganger die zich
hier dan een weg baant,
zal niet zien dat hier een zeldzaam boeiend verhaal verborgen is.
De
lijstgevel
aan de Oudegracht is uit
1888,
dat valt nog wel te vermoeden.
Het huis kreeg vier jaar eerder zijn tweede verdieping. Achter deze
gevels
schuilt een tweelaags
diep huis,
gezien vanaf de gracht. Het is als zodanig uit de
17e eeuw,
maar niet als
nieuwbouw.
Het achterste deel is een diepe middeleeuwse aanbouw tegen een eenlaags
dwarshuis
uit de
14e eeuw
aan de Oudegracht. Bij het bouwhistorische onderzoek
van 1989 bleek dat dit allemaal zonder rechter zijmuur gebouwd is.
Nog ouder is Oudegracht 168:
dat is uit de
13e eeuw
en nummer 166 is er in fasen tegenaan gezet. Wat was hier oorspronkelijk?
Het talud van het wed. Met een kleine letter. De straat heet naar een hellingbaan
die naar het water afliep: een wed (zoals er op de
Ganzenmarkt
nog een te zien is).
Pas in 1604 werd het wed van het Wed opgeheven, overwelfd en als
straatkelder
bij ons hoekpand getrokken.
Tekst: Jean Penders, 04-2006. Bronnen: zie literatuurlijst. Afbeelding: Jean Penders
